Cuma Bozkurt | Bir takım yazım denemeleri...

Biliyor musun, bazen şehrin üstüne çöken o alacakaranlığı, yeni yağan yağmurun kokusu sanıyoruz. Oysa burnumuza gelen başka bir şey. Bir anlaşmanın sert nefesi, bir sus payının kıkırdaması, bir bakışın arkasına gizlenmiş tehdit. Hepimiz farkındayız am…

Bazen sabahları çaydanlığın kapağı hafifçe titrer ya, hani o en küçük sarsıntıda bile mutfak camı tık eder. İşte o tık sesine Anadolu insanı pek çok anlam yükler. Kimisi havanın rüzgârı der, kimisi komşu kapıyı sert kapattı sanır. Aslında kalbimizin e…

Köy minibüslerinin bir kokusu vardır. Yağla karışık sabun, üstüne biraz da toz. Bir de ortak bir cümlesi. Sen mutlaka duymuşsundur. Teyzenin biri dönüp gülümser ve sorar: Kızım senin okul ne oldu. O soru bazen bir şefkat, bazen bir yoklama, bazen de p…

Köyün girişindeki dut ağacı hâlâ gölge veriyor ama altında bekleyen sandalye sayısı azaldı. Çünkü düğün sezonu açıldı, herkes ya birine damatlık bakıyor ya da zarfa kaç lira koyacağını hesaplıyor. Zarf dediğin ince, kibar, üstü beyaz; içi ise koca bir…

Kavurucu bir öğlen. Gölgeler bile yorulmuş, kaldırımlara sığınmış. Sıcağın dili yok ama anlaşmayı iyi biliyor; şehrin üzerine eğilip kulaklarımıza fısıldıyor: Hadi bakalım, kim daha dayanıklı. Sen pencereyi açıp nefes ararken, içeriden zam kokusu, dış…